مقایسه مزایا و معایب حشره کش های کلرفناپیر، ایندوکساکارب، لوفنورون و اماکتین بنزوات! (قسمت 2)

5. مقایسه میزان نگهداری برگ

هدف نهایی کنترل آفات جلوگیری از آسیب رساندن آفات به محصولات است. در مورد اینکه آفات زود می میرند یا آهسته یا کم یا زیاد می میرند، این فقط به ادراک مردم مربوط می شود. نرخ نگهداری برگ، شاخص نهایی ارزش محصول است.
برای مقایسه اثرات کنترلی غلتک های برگ برنج، میزان حفظ برگ لوفنورون می تواند به بیش از 90٪ برسد، اماکتین بنزوات می تواند به 80.7٪، ایندوکساکارب می تواند به 80٪، کلرفناپیر می تواند به حدود 65٪ برسد.
میزان نگهداری برگ: لوفنورون > اماکتین بنزوات > ایندوکساکارب > کلرفناپیر

6. مقایسه امنیتی
لوفنورون: تاکنون هیچ اثر مضری وجود ندارد. در عین حال این عامل باعث هجوم مجدد آفات مکنده نخواهد شد و بر روی حشرات بالغ و عنکبوت های مفید شکارگر اثر خفیفی دارد.
کلرفناپیر: حساس به سبزیجات چلیپایی و محصولات خربزه، در دمای بالا یا در دوزهای بالا مستعد سمیت گیاهی است.
ایندوکساکارب: بسیار ایمن است و اثرات مضری ندارد. سبزیجات یا میوه ها را می توان روز بعد از استفاده از آفت کش برداشت و مصرف کرد.

Emamectin Benzoate: برای تمام محصولات زراعی در مناطق حفاظت شده یا در 10 برابر دوز توصیه شده بسیار ایمن است. این یک آفت کش سازگار با محیط زیست کم سمیت است.
ایمنی: Emamectin Benzoate ≥ indoxacarb > lufenuron > Chlorfenapyr

7. مقایسه هزینه دارو
بر اساس نقل قول ها و دوزهای تولید کنندگان مختلف در سال های اخیر محاسبه شده است.
مقايسه هزينه داروها عبارت است از: ايندوکساکارب > کلرفناپير > لوفنورون > اماکتين بنزوات
احساس کلی پنج معجون در استفاده واقعی:
اولین بار که از لوفنورون استفاده کردم، احساس کردم که تأثیر آن بسیار متوسط ​​است. بعد از دو بار استفاده متوالی، احساس کردم که اثر فوق العاده ای دارد.
از طرفی احساس کردم تاثیر فنفونیتریل بعد از اولین استفاده خیلی خوب بود ولی بعد از دو بار مصرف متوالی تاثیرش متوسط ​​بود.
اثرات Emamectin Benzoate و Indoxacarb تقریباً در این بین هستند.
با توجه به شرایط فعلی مقاومت به آفات، توصیه می شود رویکرد «ابتدا پیشگیری، پیشگیری و کنترل همه جانبه» اتخاذ شود و در مراحل اولیه وقوع، اقداماتی (فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و غیره) برای پیشگیری و کنترل مؤثر انجام شود. کاهش تعداد و دوز آفت کش ها در دوره های بعدی و به تاخیر انداختن مقاومت به آفت کش ها. .
هنگام استفاده از آفت‌کش‌ها برای پیشگیری و کنترل، توصیه می‌شود آفت‌کش‌های مشتق شده از گیاه یا مشتقات بیولوژیکی مانند پیرترین، پیرترین، ماترین و غیره را ترکیب کرده و آنها را با عوامل شیمیایی مخلوط و بچرخانید تا به هدف کاهش مقاومت دارویی برسید. هنگام استفاده از مواد شیمیایی، استفاده از ترکیبات ترکیبی و استفاده متناوب از آنها برای دستیابی به اثرات کنترلی خوب توصیه می شود.